9. Wzrok utkwiony w przyszłość

Od chwili powrotu z Egiptu Matka Scholastyka bardzo troszczy się o danie solidnej formacji nowym pokoleniom, zwracając uwagę na zaledwie 25-letnią siostrę Marię Łucję Ricci jako osobę odpowiednią do prowadzenia nowicjatu. Ważna jest także formacja kulturalna i dlatego we współpracy z błogosławionym Tymoteuszem Giaccardo, pierwszym kapłanem z Towarzystwa Świętego Pawła, któremu Założyciel powierzył zadanie towarzyszenia Uczennicom Boskiego Mistrza, organizuje kursy studiów na różnych poziomach.

W 1938 r. ma początek szczególne dzieło, które jest częścią misji Sióstr Uczennic i które ma także zapewnić im konieczne środki do utrzymania. Chodzi tu o działalność na rzecz liturgii, określaną jako "Domus Dei". Matka Scholastyka z entuzjazmem promuje wykonywanie obrazków, dzieł sztuki sakralnej, haftu, szycia szat liturgicznych, także wysyła siostry na formację artystyczną i techniczną w różnych dziedzinach.

Dzieła zewnętrzne są pożyteczne i konieczne, ale Matka Scholastyka jest świadoma, że tym, co daje stałość, jest życie całkowicie oddane Bogu. I w tym czasie Jezus Mistrz zaczyna prowadzić ją drogą ofiary, która głęboko naznaczy resztę jej życia. W święto Przemienienia Pańskiego 1941 roku, w dniu, w którym kontempluje się Jezusa zbliżającego się do "swojej Godziny", pisze: 

"Dzisiaj, 6 sierpnia, w święto Przemienienia Pańskiego złożyłam ofiarę z mojego życia za Zgromadzenie Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza. Przyjmę od Pana wszystko, co zechce zesłać na mnie w tym celu, i aby w tym życiu odpokutować wszystkie moje uchybienia i uzyskać łaskę, żebym umarła w doskonałej miłości Boga. Wszystko to z pomocą Jezusa i Maryi".

za: G. Oberti, Matka Scholastyka. Radość w służbie Bogu, Velar, Gorle 2011.