6. Pierwsza Matka

Począwszy od tego momentu nie sposób inaczej śledzić historii Scholastyki, jak tylko idąc krok po kroku śladami Sióstr Uczennic. Jeśli każda osoba jest zrozumiała w kontekście środowiska, w którym żyje, to ta, która jest wybrana, by zacząć nowe Zgromadzenie przy boku niezwykle charyzmatycznej postaci błogosławionego Jakuba Alberione, musi być rozumiana w kontekście wpływu, który nie niszczy tożsamości osoby, ale czyni ją wcieleniem i przekaźnikiem tej szczególnej formy życia.

Nie przez przypadek, kiedy jeszcze nie było spisanej reguły, ksiądz Alberione, zapytany przez pewną kandydatkę jak stać się Uczennicą Boskiego Mistrza, odpowiedział "patrz na siostrę Scholastykę".

Siostry Uczennice prowadzone przez Matkę Scholastykę rozwijają się, są w stanie przezwyciężyć wiele trudności i zachować własną tożsamość także w tym czasie, kiedy od 1929 do 1947 r. prawnie są włączone do zatwierdzonych już Sióstr Świętego Pawła, a mimo to utrzymują swoją specyficzną formację. Są to lata, podczas których dialog pomiędzy charyzmatem a instytucją pisze stronice pozwalające namacalnie dotknąć działania Ducha  Świętego, który prowadzi i koryguje decyzje same w sobie dobre, ale czasami motywowane tylko ludzką mądrością. Siostry są wierne regułom kanonicznym dla zachowania oficjalnych form, ale Matka Scholastyka, w twórczej uległości zaleceniom Założyciela, nadal przyczynia się do wzrostu Uczennic Boskiego Mistrza zgodnie ze specyficznym powołaniem i misją skoncentrowaną na Eucharystii, Kapłaństwie i Liturgii, oczekując na ich oficjalne zatwierdzenie.

za: G. Oberti, Matka Scholastyka. Radość w służbie Bogu, Velar, Gorle 2011.