3. Urszulka i Metylda

21 listopada 1923 r. wykorzystując gest nawiązujący do wyboru Pawła i Barnaby we wspólnocie w Antiochii (Dz. 13,2), choć trzeba pamiętać, że miejsce i środki w Albie są znacznie uboższe (miejscem jest kuchnia, zaś piedestałem - zwykła skrzynia drewniana), ksiądz Alberione mówi: "Oddzielcie mi Urszulę i Metyldę do misji, którą im powierzę. Projekt jeszcze nie jest jasny, ale on wie, że powinien nadać kierunek temu duchowemu dziełu. Na logiczne pytanie Metyldy: "Co będziemy robić?" odpowiada potrójnym nakazem: "Będziecie zachowywać milczenie, milczenie, milczenie", jakby chciał powiedzieć: "macie słuchać, słuchać, słuchać" tego, co Pan chce wam przekazać. I ta Obecność, która do nas przemawia, nie jest w trzęsieniu ziemi, ani w ogniu, ale w łagodnym powiewie wiatru, w milczeniu (por. 1 Krl 19, 11-12).

Urszula zostaje wybrana razem z Metyldą Gerlotto z grupy dziewcząt obecnych w jedynym domu w Albie, aby oddać się nowemu dziełu, co wymaga zdania się na zamysł Boży, który objawi się poprzez Założyciela. jest wyznaczona jako odpowiedzialna za grupę i w styczniu 1924 r. ks. Alberione powierza jej, we współpracy z Mistrzynią Teklą Merlo, zadanie wyboru kilku towarzyszek spośród młodych kandydatek "odznaczających się szczególną pobożnością eucharystyczną", określając w ten sposób zasadniczą charakterystykę nowej grupy.

za: G. Oberti, Matka Scholastyka. Radość w służbie Bogu, Velar, Gorle 2011.