1. Inwestowanie w młodych

W latach 1973-1981, przeżytych w Rzymie w centrum Zgromadzenia, podczas gdy w społeczeństwie kwestionowano wiele dotąd obowiązujących norm życia, Matka Scholastyka nawiązuje szczególną relację z dziewczętami w formacji poprzez listy i dialog. Staje się "mała z małymi", aby rozsiewać dobre słowo lub ostrzegać przed zagrożeniami. Podejmuje z nimi dialog i zachęca, aby nie żyły tym, co wyczytały z książek, ale doświadczeniem życia z Jezusem, który jest Księgą Życia. Ciągle rozbrzmiewa "tyko On jest Wszystkim", "jedynym marzeniem jest miłować Jezusa, jedyną Miłość, jedyne Wszystko".

Coraz bardziej okazuje pragnienie pójścia na spotkanie z umiłowanym Oblubieńcem, przez którego czuje się kochana i to nieustannie powracające, aby "zdobyć zasługi... i zostać świętą" nie jest niczym innym, jak tylko praktyczną realizacją zaproszenia Jezusa, żeby "gromadzić sobie skarby w niebie" i żeby nie mieć żadnego innego skarbu jak tylko Jego (por. Mt 6,21; Łk 12,34).

za: G. Oberti, Matka Scholastyka. Radość w służbie Bogu, Velar, Gorle 2011.